Het verhaal van een hond uit Villars-sur-Ollon

Hallo! Mijn naam is La Tza en ik woon in Villars-sur-Ollon. Villars is een prachtig dorp in het hart van de Vaud Alpen, slechts een half uur van Montreux. We hebben bergen, bomen, rivieren en weiden. Ik hou van alles wat groen is. Ondanks de prachtige uitzichten waar mijn huisgenoten dol op zijn, liggen mijn interesses in het weelderige groen en de geheime boodschappen die door het wild worden achtergelaten tijdens mijn verkennende wandelingen.

Ik ben La Tza

Leven met mijn Huisgenoten

Mijn huisgenoten zijn aardig. Ze hebben de kunst van het mij twee keer per dag voeden onder de knie. Als wederdienst verleen ik hen wandelingen. Christian geniet van de ochtendwandeling, terwijl Joana de voorkeur geeft aan de avond. Ik wil niemand jaloers maken.Joana zegt dat ze vroeger in Spanje woonde en dat haar bedrijf, Interhome, haar naar Zwitserland heeft gebracht. Een beetje zoals ik, want ik ben geïmporteerd uit Wallis. Het goede is dat Joana en Christian mij een keer per jaar naar Spanje mee nemen. We gaan naar Javea, waar Joana vroeger woonde. Het is minder groen, wat me een beetje stoort, maar je hebt daar de zee en veel kleine vrienden zoals ik.

Reizen naar Spanje: een nieuw avontuur

Reizen in een rugzak is erg handig

Aangezien ik erg belangrijk en nobel ben, moeten Christian en Joana luxe vliegtickets voor mij krijgen en we reizen met Swiss. Christian is erg blij om met mij via Swiss te reizen: hij heeft lange benen en houdt van de kleine chocolaatjes met het Zwitserse kruis. Hij wil me er echter nooit een geven. Hij zegt dat chocolade niet goed voor me is. Ik denk dat hij liegt en het allemaal zelf wil opeten. Gelukkig geeft hij me wat kleine koekjes zodat ik niet te boos op hem word.

Voordat we vertrokken, bestelde ik online een rugzak (nou ja, Christian hielp me een beetje). Met de rugzak konden Christian en Joana mij tijdens de reis dragen. Dat was goed omdat ik niet te moe wilde aankomen. In de trein en in het vliegtuig kon ik mijn hoofd uitsteken en naar buiten kijken. In het vliegtuig moest ik mij echter een beetje moest verstoppen omdat de mensen in uniformen zeiden dat ik in de tas moest blijven. Ik begrijp het niet, want alle andere mensen vinden me mooi en geven me grote glimlachen.

Het Spaanse Verblijf

Toen we in Javea aankwamen gingen we naar Lydia die in een Interhome-kantoor werkt, net als Joana. Je hebt daar ook de witte vogel en de tafels ruiken hetzelfde. Als we het kantoor binnenkomen, zeg ik hallo tegen iedereen. Ze zijn erg aardig en aaien me, praten tegen me in veel verschillende talen en ze geven me altijd water. Dat is hun manier om me te vertellen dat ik welkom ben! Lydia gaf ons vervolgens de sleutels van ons appartement in Javea.

De Elementen Ervaren

We vinden ons appartement in Javea echt leuk. Het heeft namelijk een prachtig uitzicht op de zee. Ik denk dat ze overdrijven met hun verhalen over uitzichten op bergen en zeeën en meren... Ik vind het appartement leuk omdat er beneden een mooie tuin is met veel groen gras. En als ik Joana uitlaat, neem ik haar zelfs mee naar de zee, die recht voor het appartement ligt. Het is goed om de wind mijn oren te voelen tillen en de geur van zeewier, zout en water laat me een beetje rondspringen.

Op een nacht tijdens de vakantie regende het veel en was het winderig. Het was een echte storm en Joana was een beetje bang. Gelukkig waren Christian en ik er om haar af te leiden. De volgende dag nam ik ze mee uit en bracht ze naar Cala Blanca. De zee en de lucht waren allemaal grijs en krachtig. De wind maakte mijn haar steeds in de war. Maar ik vond het geweldig, en ik kon zien dat Christian en Joana ook erg blij waren.

Die Wind maakt ons haar in de war

Koester de momenten met dierbaren

Op de laatste nacht gingen we met z'n drieën uit met Mama en Rainer. Mama en Rainer zijn goede mensen. Ze besteden minstens vijf minuten aan mij en groeten mij elke keer dat ze me zien. Soms komen ze ons in Zwitserland bezoeken en dan kan ik ze meenemen voor een wandeling in ons dorp. Rainer noemt me guapita, ik denk dat die naam me goed past. Mama en Joana dronken cava. Cava is als champagne maar dan in het Spaans. Ze drinken cava op speciale dagen. Dezedag was speciaal omdat we allemaal samen waren.

Met familie

De volgende dag namen we het vliegtuig terug. Ik denk dat Joana een beetje verdrietig was. Maar aangezien ik elk moment gelukkig ben, kon ik haar snel weer aan het lachen maken. Als ik haar aankijk met mijn hoofd schuin en mijn grote ogen, kan ze niet anders dan blij zijn! Joana beloofde Christian en mij dat ze ons naar veel kantoren zoals die van haar zou brengen. Ze zei dat Interhome-kantoren altijd op mooie plekken zijn. Ik kijk er nu al naar uit!